No muszę przyznać Przemku, grona wyglądają bardzo pozytywnie. U mnie też bardzo ładnie, chociaż Twoje są wyjątkowe.
Już od jakiegoś czasu twierdzę, z własnego doświadczenia, że Seyval Blanc i Solaris to najłatwiejsze odmiany do uprawy na poprawne wino.
Z Seyvalem jest tylko ten problem, że to odmiana dosyć późna.

_________________
Pozdrawiam- Mirek.
________________________________________________________
Do sukcesu nie ma żadnej windy. Trzeba iść po schodach. ~ Emil Oesch `

Plenność tej odmiany co roku mnie zaskakuje.
Wczoraj z 15 krzewów wywaliłem 10 litrowe wiaderko zredukowanych gron a była to już 2 redukcja w tym sezonie.

_________________
N50° 48' 29.0259"
E18° 37' 4.106

Miałbym może nieco "ekscentryczne" pytanie dla znawców tematu. Co się może ewentualnie nadać do w sensownego miarę kupażu z SB, poza wspomnianym wyżej Solarisem, czy Kristaly?
Jestem wciąż winiarskim nowicjuszem, więc dopowiem, że chodziłoby mi konkretnie o obniżenie kwasów i o wzbogacenie smaku (jestem świadom, że jedno i drugie, delikatnie mówiąc, niekoniecznie musi iść w parze)?

Może http://www.winogrona.org/index.php?title=Phoenix
Jeśli lubisz ten smak.

_________________
Kuba

Dzięki za podpowiedź. Choć to dygresja, pozwolę sobie jeszcze zapytać: trzymasz może tą odmianę, a jeśli tak, to jak z jej odpornością na choroby i ogólnie pojętą niezawodnością uprawy?

A tak jeszcze z innej beczki: czy taki np. Gocsei Zamatos by się przypadkiem nadał? A co z Jutrzenką w takiego "dopełniacza", "ubogacacza" smaku?

Phoenix nie mam. Zastanawiale się nad nim bo w tym roku dosadzałem kilka krzewów i też chciałem coś do seyvala. Zapytałeś o kwasy i pamiętam że u phoenix w końcowej fazie dojrzewania mocno spadają. Ostatecznie ze względu na brak dostępnych sadzonek zdecydowałem się na muscaris.

_________________
Kuba

Dlaczego nie robisz Seyvala odmianowego? Masz mało czy kwasy >10?

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

Dziękuję za zainteresowanie tematem. Szczerze mówiąc, nie robiłem dotąd jeszcze w ogóle jakiegokolwiek wina białego (wyłącznie czerwone wytrawne), a to z prozaicznego braku miejsca pod nieco większe nasadzenia, a więc i barku surowca. Od ubiegłego roku dysponuję jednak wolnym kawałkiem ziemi, stąd decyzja, żeby nasadzić co nieco także i pod tym kątem.
Posadziłem już wstępnie (20 szt.) nieco Seyvala, pięknie i zdrowo rośnie, ale przyszedł grad i praktycznie zniszczył zostawione nieliczne grona, nie ma w zasadzie co mierzyć, zresztą rok kompletnie niemiarodajny. Drążę więc temat w zasadzie tak na poziomie teoretycznym, żeby zasięgnąć u obeznanych w temacie nieco wiedzy przed podjęciem decyzji, co jeszcze i ile posadzić.
Mój problem, a raczej dylemat jest zaś taki, że mam - jakby nie patrzeć - 420 npm., więc SB niekoniecznie musi u mnie wystarczająco dojrzewać, delikatnie rzecz ujmując.
Przy okazji miałbym pytanie, jaką minimalną ilość krzewów SB należałoby zasadzić, żeby - przy racjonalnej uprawie i bez szkody dla jakości wina - wyciągnąć z tego, powiedzmy, 20 litrów?

W Twojej lokalizacji nie może być więcej jak 1,5kg z krzewu. Najlepiej 1 grono na latorośl. Czyli butelka wina z krzewu.

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

Tak też i myślałem (no może w porywach zakładałem, że do 2 kg - ale znaczniejsza redukcja to nie problem), ale dzięki za to potwierdzenie ze strony doświadczonego praktyka winiarstwa.

Muscaris jest bardzo muskatowy, ale czy w przeciętnej lokalizacji uda się osiągnąć niski kwas to trochę wątpię. Odmiana ogólnie warta polecenia.
Degustowałem wino z mieszanki odmian o prostym, muskatowym i wyjątkowym smaku - czyli Jutrzenki. Wino jak żadne inne, ale nam smakowało, na drożdżach ... Aroma White.
Prócz tego jeśli Seyval B. ma za dużo kwasów, to można trochę je przetrzymać w szkle.
Kupiłem niemieckie wino z białych odmian, po otwarciu okazało się że ma nieco bąbelków gazu, smak uatrakcyjniony tymi bąbelkami, sporo kwasu i nieco cukru. Na etykiecie widniał medal. Czy ten gaz mógł być efektem fermentacji j-m?

_________________
Wytnij tuje, zasadź renety i ...winogrona

Tak, tu jest problem. Sądzę, że odpowiedź na powyższe pytanie jest nawet całkiem jednoznaczna - nie da się (moim zdaniem naturalnie). Poza tym to faktycznie odmiana jak najbardziej godna uwagi, choć przyznam się, że osobiście spodziewałem się trochę lepszej odporności (na mrz.), a ta w porównaniu np. z rodzicem Solarisem jest wyraźnie mniejsza. No ale są to już tylko moje osobiste preferencje uprawowe (stawiam na ekologię i jeszcze raz ekologię) - nawiasem tak mówiąc - pewnie za dużo chciałbym mieć naraz. 1, 2 profilaktyczne opryski w odpowiednim terminie powinny jednak bez problemu załatwić problem. Braku naprawdę dobrej lokalizacji niczym jednak już zastąpić się nie da.
Przy okazji, dziękuję za udostępnienie egzemplarza do testów.

seyval z jutrzenka czy solarisem daje dobre połączenia i napewno ciekawiej aromaty sie uzupełniają, chcac zredukować kwas użyj dodatkowej odmiany o niskim kwasie np. Aurora -duzo zależy jakie wino chcesz robic z seyvala jesli polslodkie to jego mineralnosc przy reszcie cukrowejpowyżej 20g/l i kwasowosc nadaje charakter winom

bardzo ciekawe co piszesz Solaris jest odporny ale ja za mocno zagescilem i grona czesto mi plesnieja lub zjadane przez osy- cienka skorka.Wedlug mnie latwosc uprawy to nie tylko odpornosc na choroby .Solaris,Jubilejnyj Novgoroda i Adalmiina to przysmak szerszeni i os .Duzym problemem sa ptaki i nie wiem co z tym fantem robic.Chyba przyciaga je bardziej odmiany czerwone.Nie lubia labruska bo antranilan metylu to jest pewien repelent dla nich .Jest to pewien dla mnie wskaznik ile dana odmiana ma tego antranilu metylu (czytaj labruska),wiem ze omijaja Swenson Red ,Jubilejnyj i inne swensona , lubia odmiany z genami riparia.
Ptaki to naprawde jest koszmar zawiazywanie tej siatki takze.Wiec zastanawiam sie czy ten Seyval powinien sprostac tej roli lepiej niz inne ,kwasior ,bialy .W tym roku mam pierwsze kontrolne grona.

W półsłodnich (białych) generalnie nie gustuję, zdarzyło mi się pić kilka (ponoć dość drogich) zagranicznych i poza jednym wyjątkiem mi nie smakowały. Seyvala półsłodkiego nigdy jednak nie próbowałem - to fakt. Jeśli tylko nadarzy się okazja, to kupię i spróbuję.
Aurora mi nie opowiada i nie zamierzam jej uprawiać.