Może ktoś sam się z tym zmagał???
Instytut fitopatologii odpisał mi, że sprawa jest beznadziejna i ratunku nie ma!!!

Zbyszek jeśli się nie pogniewasz kilka sprostowań:
Agrobacterium vitis przez lata było uważane za jeden ze szczepów Agrobacterium radiobacter var. tumefaciens. Obecnie nadal ten ostatni patogen jest izolowany jednak nieproporcjonalnie częściej występuje A.vitis uważany obecnie za odrębny gatunek . I na A.vitis Polargocyna niestety nie działa. Obecnie trwają prace nad innymi szczepami być może już niedługo stosowanymi w formie szczepionek.
Obecnie nieco inaczej wygląda sprawa z uszkodzeniami mechanicznymi. Nie są one tak istotne jak się pierwotnie wydawało. Jest to pewien kolejny fenomen przyrodniczy gdyż jak się ostatnio okazało, uszkodzenia mrozowe nadzwyczaj łatwo stymulują infekcje, natomiast mechaniczne w trakcie sezonu nie. Nie oznacza to oczywiście, że również i na te ostatnie nie należy zwracać uwagę.
Ta bakterie w samej glebie nie jest w stanie przeżyć tak długo jak powszechny A.tumefaciens. Bakteria przeżywa na szczątkach organicznych więc jej przeżywalność w glebie zależy od biologicznych właściwości gleby i może być różna.
Co do przepływania bakterii z wodami podskórnymi to się nie spotkałem. Musze sprawdzić. Jakkolwiek badania australijskie dość jednoznacznie wskazywały że wszystkie szczepy tumorgenicznie (mamy jeszcze nie tumorgeniczne, czyli te które nie wywołują guzów) w niezmiernie małej ilości występują na terenach jak to nazwałem dziewiczych. Biorąc pod uwagę to o czym napisałem w sprawie przeżywalności bakterii w szczątkach to wystarczy kilka lat przerwy w uprawie aby taki teren stał się "dziewiczy" w wyniku rozkładu zainfekowanych szczątków roślinnych. W przypadku wszędobylskiego A. tumefaciens, bakterie można spotkać praktycznie w każdej glebie.
Co do systemicznego charakteru tej bakterii A. vitis to też jest to zasadnicza różnica niż w przypadku A. tumefaciens. Zdolność transportowania bakterii do zielonych części roślin stanowi ryzyko jej przeniesienia podczas pobierania zrazów ponieważ w zielonych częściach występuje w formie utajonej. Wiadomo z całą pewnością, że bakteria nie występuje w szczytowych częściach roślin co obecnie stanowi podstawę do pozyskiwania zdrowych sadzonek, choć oczywiści wydłuża to proces infekcyjny. Jedno jest jednak pewne o czym słusznie napisałeś. Należy robić wszystko aby nie wprowadzić sobie tej bakterii do nasadzeń

Każdy to ma i jakoś winnice nie giną. Trzeba okrywać miejsce szczepienia i parę pąków nad.

Zainfekowane krzewy, których nie chcemy usuwać, przycina się silnie, aż do zdrowej tkanki. Miejsce cięcia naciera się 25% roztworem siarczanu żelaza lub 5% roztworem siarczanu miedzi.

Otrzymaliśmy kilka próbek, które dziś choroby Chciałbym się z wami podzielić. Pierwszym z nich jest korona żółciowego. Jest to spowodowane przez bakterię Agrobacterium vitis. Formacja ta jest wynikiem żółciowego modyfikacji genetycznej spowodowanej przez bakterie do zainfekowanego winogron winorośli. Czasami jest to tylko szkodę, ale pas tkanki może żółciowego i ograniczyć winorośli ruchy wody i składników odżywczych, a następnie prowadzi do śmierci winorośli.

Istnieją pewne chemikalia i czynnik biologiczny dostępne przed tworzeniem żółciowego i zapobiegania chorobie, ale o ile wiem, żaden z nich są bardzo skuteczne, jak można oczekiwać od innych zabiegów chemicznych, takich jak środki grzybobójcze. Usunięcie zainfekowanego winorośli, a następnie zastąpienie biegłego winorośli jest powszechną metodą zarządzania. Jednak trzeba mieć w głowie, że bakteria ta może przetrwać w glebie zakażonych korzeni i do 5 lat. (Bakteria ta powoduje systematyczne infekcji, więc jeśli widzisz czelność, bakteria może być w korzeniach.) Niektóre z podkładek Phylloxera winogron odpornych (3309C, 101-14, Riparia Glorie, etc) są znane tolerować choroby.