W tym roku chce po raz kolejny pobawić się w wytworzenie wina musującego. Próbowałem do tej pory trzech metod: wiejskiej, tradycyjnej i charmata. Chce je przetrenować po raz kolejny .
Mam do Was dwa pytania:
1. Czy ktoś próbuje robić musiaki?
2. Czy ktoś słyszał lub spotkał się z metodą na smoczek?

_________________
_____________________
pozdrawiam Mirek

Często robię cydr a to prawie to samo co wino musujące . Gazuję sztuczne, dosładzam ksylitolem, nalewam do butelek nalewarką przeciwciśnieniową. Mam tez w planach wino musujące, jakie odmiany polecacie?.

Bawiłem się trochę tak jak cydrami czy piwem.
Refermentację robię w kegu, z dodatkiem soku z tego albo przyszłego roku.
Potem w styczniu jak są mrozy nalewaczką przeciwciśnieniową rozlewam wszystko na raz.
Trochę się pomarznie, ale przy -5 spada ciśnienie i się nie pieni przy nalewaniu. Nie ma już też osadu.
Refermentacja daje milszy efekt smakowy niż sztuczne gazowanie. Bąbelki są drobniutkie, a nie takie jak w mazowszance.

Gazowałem raz dwutlenkiem z butli 30 litrowy keg z Solarisem. Nagazowanie ustawiłem średnie.
Bardzo fajne wino na upalne dni.

_________________
Pozdrawiam - Jarek
Bóg, kiedy chce nas ukarać spełnia nasze życzenia!

A po co taki chokus pokus robić!
Ja robię co roku po 12 litrowych butelek takich jak kiedyś do piwa były.
Zanim fermentacjia się skończy do butelek dogóry nogami do plastikowego pojemnika i czekać.
Domowe Sekty to coś wspaniałego.
Pozdrawiam serdecznie
Georg

Mam problem z moim kegiem bo gdzieś jest w układzie minimalna nieszczelność i ciśnienie w ciągu miesiąca spada do zera. Musze to naprawić bo w warunkach domowych metoda Chamata jest chyba najbardziej optymalna.

Gazowania za pomocą CO2 z butli w ogóle nie biorę pod uwagę.

Widzę, że nikt chyba się nie spotkał z metodą na smoczek. Słyszałem, że ta metoda polega na tym, że wtórną fermentację robi się w butelkach, które nie są ani zakorkowane ani zakapslowane tylko mają nałożony i zadrutowany smoczek. Kiedy wino się gazuje smoczek rośnie w balon ( mamy informację, że fermentacja przebiega). Później chyba trzeba obniżyć solidnie temperaturę, aby CO2 rozpuściło się w winie, zdjąć smoczek i zakorkować (bez usuwania osadu, podobnie jak w metodzie wielskiej.) Trzeba zrobić próbę i tyle.

-- poniedziałek, 4 lipca 2016, 10:55 --



Klasyka to Chardonnay
U mnie to Seyval Blanc, PNP, PW i PM.
Dobre musujące daje też Riesling

_________________
_____________________
pozdrawiam Mirek

Metoda ze smoczkiem to jakieś dziwactwo. Robię tak ale po ludzku z piwem. Po fermentacji i sklarowaniu przelewam do wiadra i dodaję rezerwę (czyli nieprzefermentowane piwo w obliczonej ilości na 1-1,5 bar). Tak samo z cydrem, winem. Można dać sok, albo cukier. Zawsze fermentuje ponownie i nagazowuje się, ale niestety z osadem na dnie. Dlatego wolę to robić w kegu i przelewać pod ciśnieniem bez osadu.
Jak ktoś jest niepewny to taki patent można sobie zrobić.

A więcej szczegółów? po co do plastikowego pojemnika i dlaczego do góry nogami?

_________________
Pozdrawiam wszystkich, Krzysztof B.

Chodzi o to, że jak zamknięcie odstczeli to nie mamy potopu. Dlaczego do góry nogami to nie wiem.

_________________
_____________________
pozdrawiam Mirek

Dlatego, że jak zbierze się osad to gromadzi się on na korku i łatwo go usunąć ulewając tylko odrobinę z butelki.

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

to wylewanie odrobiny z osadem to kiedy? coś jak zlewanie i trzeba co jakiś czas czy bezpośrednio przed rozlaniem do kieliszków?

_________________
Pozdrawiam wszystkich, Krzysztof B.

W profesjonalnych wytwórniach szampana robią to w ostatniej fazie przed sprzedażą (przed etykietowaniem, zakładaniem koszyczka i złotka)
Kiedyś chyba Makłowicz to pokazywał, bodajże z Luksemburga.

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

Moja metoda jest łatwa i skuteczna ale nie do polecenia bo bardzo niebezpieczna, to tak jak by się ktoś z granatami bawił.

Czyli po 4rech latach leżakowania zakapslowanej butelki , ostatnie 3 miesiące obraca się po troszku butelkę coraz bardziej ją pionizując tak żeby cały osad osiadł na kapslu. Następnie, w obecnych czasach, zamraża się płyn z osadem w wąskiej szyjce. Po otwarciu lodowy czop wypada dolewa się do pełna i korkuje. Dawniej osadzanie na korku trwało dłużej i cała sztuka "czyszczenia" polegała na otwarciu butelki w odpowiedniej temperaturze pod odpowiednim kątem tak aby jak najmniej płynu stracić jednocześnie usuwając osad.

O dawna w takie rzeczy się bawimy
http://wino.org.pl/forum/showthread.php ... #pid111879
Trenować można na wszystkim.