Marcin robię wina 40 lat prawie. W zasadzie nigdy nie miałem zastrzeżeń do barwy.

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

Ja nie mam tak długiego doswiadczenia, bo w sumie tyle chodze po tym swiecie
Ja pisze jakie sa zasady, chcesz robic tak jak do tej pory - rób. Choc powinienem napisać twórz bo wina sie nie produkuje.
Ale jesli zechcesz - zrob raz inaczej. Porownasz, jesli sie zdecydujesz zrobie dla Ciebie ten sam test, choc bedzie mi trudno bo w malych ilosciach w zasadzie sie juz nie bawie. Ale aby Cie zachecic i byc moze przekonac zrobmy eksperyment
Podnosisz wyzwanie?
Ja zrobie dokladnie wg Twoich zalecen, Ty wg moich.
Po roku porownamy 4 wina w ciemno. Bedzie okazja sie spotkać i wycziagnac wnioski dla potomnych

_________________
Pozdrawiam Marcin

http://www.WinaMarcina.pl

Marcin robię wina dla siebie. Nigdy na żadne konkursy ani współzawodnictwa się nie pisałem. Nie kręci mnie to. Każdy robi jak uważa. Młodsi niech próbują tworzyć wina tak lub tak i potem porównywać. Ja już nie mam na to ochoty.

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

Nie chodzi o konkursy, ale porownac zawsze warto
Choćby dla przyszłych adeptow. Pozdraiwam i miłego wieczoru, oczywiście przy... winie
WM

_________________
Pozdrawiam Marcin

http://www.WinaMarcina.pl

Moi drodzy, chyba Was pogodzę. Jeden z twórców nowoczesnej i obecnie najczęściej stosowanych technologii produkcji wina na świecie pracował nad nią we Włoszech i w końcu jak był już uznanym autorytetem to powrócił do technologii sprzed tysięcy lat.
Jego powrót do tradycyjnych technologii zapoczątkował modę na wina pomarańczowe. Zastrzegam się, że tekst poniżej jest to cytat artykułu, który dowodzi, że są różne dobre technologie wytwarzania wina i jak to mówią każda dobra jest dobra. Nie zamierzam tego komentować jak się komuś to nie podoba.

Cytuję:
Ojczyzną win pomarańczowych jest Gruzja - kraj, który, jak żaden inny, zachował ciągłość tradycji winiarskiej i do dziś produkuje wina w taki sposób, jak tysiące lat temu. A więc w zakopywanych w ziemi amforach, tzw. kvevri, bez sztucznej kontroli temperatury, długo macerując skórki z moszczem, dzięki czemu do wina przedostają się substancje działające przeciwutleniająco i bakteriobójczo, co pozwala na minimalizację lub zupełne wyeliminowanie użycia siarki. Wprowadzenie na salony win pomarańczowych, które w Gruzji zresztą wcale się tak nie nazywają, zawdzięczamy winiarzom z włoskiego regionu Friuli, w szczególności zaś Joskowi Gravnerowi.

Pod koniec lat 70. ubiegłego wieku Josko Gravner w swojej rodzimej Gorycji, położonej na granicy ze Słowenią, był jednym z najbardziej nowoczesnych winiarzy. Za legendarnym Mariem Schiopetto wprowadził do włoskiego winiarstwa takie innowacje, jak kontrola temperatury, fermentacja w stali nierdzewnej, świadome powstrzymywanie fermentacji malolaktycznej... Był też jednym z twórców jakościowej rewolucji, która dała światu nowy styl win białych: szczupłych, świeżych, pełnych cytrusowej kwasowości - win, które stały się synonimem Friuli, lecz które były do siebie zastraszająco podobne i nijakie. Dlatego też Josko Gravner postanowił reaktywować winiarskie praktyki przodków. Inspirację znalazł właśnie w Gruzji. Podążyło za nim całe grono producentów po obu stronach granicy włosko-słoweńskiej: La Castellada, Radikon, Edi Kante, Vodopivec, Movia... Gros pomarańczowych win do dziś powstaje właśnie na terenach owego pogranicza. Kolejnymi wiodącymi regionami są Emilia-Romania i Sycylia, choć termin „wiodący” nie jest może najzręczniejszy: wina pomarańczowe pomimo rosnącej mody to nadal produkcja niszowa - również dlatego, że bardzo kosztowna.

Przytoczyłem tu materiały z internetu:
http://magazyn-kuchnia.pl/magazyn-kuchn ... terow.html

_________________
http://www.winogrona.org/index.php?title=Trestan
http://www.winogrona.org/images/8/8c/Po ... %80%A6.pdf
https://youtu.be/U9OuWYS3kVI

trestan48 , wierz mi o Gruzji i winach Gruzinskich jak i technologi cos niecos wiem
W tym rowniez win pomaranczowych.
Inny klimat, inne odmiany, technologia wrecz archaiczna. Ale malo kto wspomina ze nikt w Gruzji nie robi wina w malych naczyniach. Zwykle to minimum kilkuset litrowe kvevri o stalej temperaturze (wkopywane w ziemie).
Czesto nie odszypulkowywane, nawet bardzo czesto.
Zapytaj kto u nas w PL odwazy sie na fermentacje z szypułkami
W tym roku i ja zrobilem pomaranczowe, a wlasciwie jestem w polowie drogi jego tworzenia.
Bialy owoc, 3 tyg maceracja/fermentacja.
Zobaczymy jak sie bedzie ukladac, na ta chwile wyglada tak :
https://www.facebook.com/WinaMarcina/ph ... =3&theater

_________________
Pozdrawiam Marcin

http://www.WinaMarcina.pl

Muszę się zgodzić z Marcinem w 100%. Szkoda roku pracy żeby potem coś schrzanić.
Nigdy, ale to nigdy nie mamy pewności, że nasze owoce są w 100% zdrowe. Po co ryzykować.
O ile na białych widać SzP. To na czerwonych łatwo to przeoczyć. Można trafić na takie jagody po smaku. Czuć SzP. ale jej nie widać.
Nie piszczcie też, że robicie tak x lat i nigdy wino się nie zepsuło. To prawda, ale ono może mieć wady, mogło by być lepsze.
Enzymy SzP są bardzo niszczące.

Jeśli uznać że na 10 lat 3-4 będą takie w których owoce są w 100% zdrowe, to ja wolę siarkować miazgę za każdym razem.

A testan znów swoje. O czym ty piszesz? O technologii, która u nas prawie nie ma szans.

Ma szansę :
Dolnośląska Winnica De Sas koło Milicza w Dolinie Baryczy, położona 70 km na północ od Wrocławia:
http://winnicadesas.pl/product/kvevri-botaurus/

Tylko czy to jest szansa powtarzalna?
Nie żebym się czepiała, ale ...
Pierwsze wino zrobiłam na drożdżach swoich, to było w ogóle b. niewiele bo z młodych krzaczków
i czerwone i białe, co się zebrało. Wyszło wspaniałe wino. Próbowałam ten numer powtórzyć
później z samym Muscarisem dwa razy i niestety, ale pojawił się daleko w tle nieciekawy zapach,
który dla "niewiedzącego"nosa nie był właściwie zauważalny, ale ja wiedziałam i czułam ten zapach.
W naszym klimacie naprawdę trudno o takie warunki, aby nie doszło do pojawienia się na owocach,
drożdży niepożądanych.

Nie wiem właściwie dlaczego tak wszyscy boją się tej siarki, a ona jest tak ogólnie pierwiastkiem niezbędnym do życia i naprawdę, ale użyta w przepisowych ilościach nikomu nie szkodzi.

Wino które jest utlenione absolutnie traci na smaku. Przecież zachodzą procesy, które niszczą składniki wina.
Gdyby się tak nie działo, wino nie zmieniało by choćby swego koloru.
Jeśli zmienia kolor pod wpływem utlenienia to i zmienia smak i to na niekorzyść.

Zupełnie co innego jest robienia wina"pomarańczowego" to w ogóle nie ma nic wspólnego
z tradycyjnym robieniem wina białego. To chyba nawet nie trzeba się rozwodzić na ten temat.
Ono przez długą macerację wszystkiego zyskuje zupełnie inny smak, ale czy dla każdego odpowiedni.?
Piłam takie wino i miałam bardzo mieszane odczucia

_________________

Pozdrawiam- Jola.

No i po co ten zaczepny ton?
trestan pisze o technologii którą każdy winiarz w Polsce próbował, będzie próbował albo chociaż się nad nią zastanawiał. Niektórzy z sukcesem inni bez (ja) ale z przyjemnością o tym czytam i pewnie próbę powtórzę. Jeśli mam okazję spróbować win pomarańczowych, zawsze próbuję (choć nie zawsze warto)

Bo odchodzimy od tematu. Wiele osób w tym ja nie umie jeszcze robić klasycznych win. I to trzeba jeszcze dopracować.
A tu ktoś wyskakuje z technologią, która jest zupełnie inna, niedostosowana do naszego rejonu.
Ona się sprawdzi w jednym przypadku. Gdy mamy do tego odpowiednie owoce. A to się u nas prawie nie zdarza.
W większości przypadków to wino wyląduje na kolumnie albo w wc.

Jest jedna prosta zasada w winiarstwie. Wino robimy takie na jakie nam pozwalają owoce. A nie na odwrót.
Inaczej to nawet nie dorównamy "wspaniałemu" Carlo rossi, które robi się zawsze takie samo, niezależnie od owoców, bo my nie mamy takiej technologii jak oni.

Siarka siarce nie równa. Nie wrzycałbym wszystko do jednego wora. Akurat ta z wina jest postanią dla ciała obcą,co bardziej szkodliwą. Jedna jak napisałaś użyta odpowiednio jest nieszkodliwa,wręcz ułatwia pracę winiarza i pozwala łatwiej osiągnąć powtarzalne wina. Nasi przodkowie używali spalającej się siarki do dezynfekcji beczek a w następstwie odkażenia/zakonserwowania wina w nich przechowywanych. My dysponujemy bardziej dostęną i wygodną formą siarki. Dlaczego niektórzy się boją siarki? Moda ? Ale tak w zasadzie przeciętny Kowalski nie wie jak smakuje wino bez siarczynów. wszystko jest dla ludzi. No nie?

Ahoj. Piotrek

Ja właśnie co 3 rok chcę spróbować czegoś specjalnego, właśnie te eksperymenty trzymają mnie przy tym hobby.
No risk, no fun.
W tym roku po raz kolejny tworzę pomarańczowe „bez siarki” tzn. obecnie ma 17mg/l całkowitego SO2 przy pH=3,9 (!?, co za rok).


Zgoda, poprzednie trzy czy cztery próby z amber były nieudane (nie ze względu na choroby ale dojrzałość).

_________________
pozdrawiam Tadeusz
... Mazowiecki klimat jest "cool" ...

Piotrze, nie potrzeba przodków, ja sama używam również i takiej zwykłej siarki, spalanej w gąsiorku.

_________________

Pozdrawiam- Jola.

Drodzy forumowicze kupiłem pirosiarczyn potasu na ulotce jest 10gram na 100 l ja mam 51 litrów wino już 3 miesiące jest w piwnicy czy 5gram teraz dodawać po takim czasie czy mniej a może więcej jak to jest w praktyce dodam że wcześniej nie dodawałem piro

_________________
Pozdrawiam Karol