Chodziło mi o to aby nie przeradzało się to w docinki i złośliwostki. Jeśli ktoś chce brać w tym udział - to merytorycznie. Jeśli nie - nie. Autor weźmie sobie konstruktywną krytykę do serca - albo nie, wtedy będzie to tylko kolejny poradnik pozbawiony sensu, jakich wiele w sieci.

Owocujący wilk:

Panowie - czy to ma być broszura dla początkujących czy szczegółowa analiza?
Wystarczy zapisać "Wilki zazwyczaj nie owocują (może się to zdarzyć u niektórych odmian a i wtedy grona są szczątkowe i dojrzewają z opóźnieniem) - wyłamać, chyba że potrzebne do odmłodzenia krzewu".

Przezywanie się w tą czy tamtą stronę to już dyskusja akademicka.

Dobry podręcznik dla początkujących powstaje w dwóch przypadkach:
1) autorem jest ktoś doświadczony, który potrafi "zredukować" swoja wiedzę do poziomu niezbędnego dla początkującego, a recenzentem jest ktoś początkujący, który potrafi wskazać miejsca dla niego niezrozumiałe
2) autorem jest początkujący adept a recenzentem ktoś doświadczony kto wytyka błędy

Moim zdaniem opcja #1 jest lepsza, ale ...

A moim zdaniem część wątku traktującą o poradniku należy wydzielić, bo już w ogóle nie przypomina wątku założonego przez Robertino.
A Robertino się sympatyzuję, jak sadziłem pierwsze krzaki (też koło Zielonej Góry), mieszkałem daleko za granicą, teraz też mam 470km, krzaków więcej i daję radę. Mi się jednak udało, że na miejscu są moi rodzice. Chociaż i to nie było takie proste. Najpierw był problem z terminami oprysków i metodą opryskiwania, potem to się udało opanować i dopracować, teraz wyzwaniem jest trafić w termin zbioru na odległość. Ale, jak się nie ma co się lubi ....
Czyli moja rada dla Robertino - znajdź kogoś na miejscu, z kim w jakimś sensie wspólnie będziesz uprawiał i wtedy da radę. Zupełnie na odległość nie da rady.
PS Gdzie ta działka dokładniej jest?

_________________
GZEHO

Dostosowuję się do Waszych opinii i przesyłam poprawioną wersję poradnika do dalszej dyskusji.
Dzięki serdeczne za pomoc i Wasze opinie.

Temat broszurki jak widać budzi duże zainteresowanie i kontrowersje. Zmobilizowało mnie to by w końcu coś wrzucić na swoją stronę.
Nie aspiruje do stworzenia poradnika czy nawet broszurki, ale dział z zagadnieniami o uprawie powinien znajdować się na stronie o uprawie winorośli.

Dobrym pomysłem jest napisanie na wstępie słownika zawierającego podstawowe zwroty i ich wyjaśnienie jak zaproponował Piotr. Ale jakby chcieć ująć wszystkie sformułowania to taki słowniczek też mógłby zniechęcić i przerosnąć poznawczy zapał właściciela przydomowego ogródka, w którym winorośl jest równie ważna jak dziesiątki innych roślinek.

O Wasz zapał do zgłębiania tajników uprawy się nie martwię i nie do Was skierowany będzie mój dział poświęcony uprawie. Chcę żeby winorośl nie marnowała się w przydomowych ogródkach zniechęcając właścicieli(często dość przypadkowych) do jej uprawy.

Wrzucę jeszcze jedynie sposób formowania jakiegoś prostego sznura z paroma czopkami nie zagłębiając się w szczegóły i fachowe słownictwo.

http://winnicasfinks.pl/uprawa.htm

_________________
Pozdrawiam, Michał
Winnica Sfinks

Czekamy na dalszą część.

_________________
Szkółka winorośli
zapraszam i pozdrawiam Jurek

Michał, bardzo rzeczowo i zarazem przystępnie. Jest szansa na naprawdę dobry przewodnik. Działaj dalej.

P.S. Winogrodnik z motyką zwala z nóg

_________________
Pozdrawiam Kuba

Znowu się coś po Polsku nauczyłem.O wilkach w niemieckich książkach nic nie wyczytałem.
Na drzewach oczywiście tak ale na winoroślach? Takiego czegoś nie słyszałem bo ten złośliwy WILK to
nic innego jak pasierb który wyrósł z starego miejsca po cięciu,i jak natura sobie chciała to dla psikusa
z tego miejsca wybija co popadnie raz pasierb,raz z oczka zimowego-(zapasowe)albo płodne.
Nowe studia na rosyjskich forach i niemieckich-wypowiedzi Jakoba- mówią że przy stołowych płodnej latorośli nie ogławiać,pozostawić rosnąć do końca,żeby jagody były lepiej dokarmione.
Chcę to też w tym sezonie wypróbować.
Pozdrawiam serdecznie
Georg

Tak, tak. Bardzo przystępny i poprawny język. Nie trzeba się co chwilę wgłębiać co autor miał na myśli.

_________________
Grzegorz

Ja też uważam, że Michał w pisaniu poradników czuje się jak ryba w wodzie.

_________________
Kilgore Trout napisał kiedyś opowiadanie w formie rozmowy między dwoma drożdżami.
Spożywając cukier i dusząc się we własnych ekskrementach, dyskutowały nad celem życia.
Z powodu swojej ograniczonej inteligencji nigdy nie wpadły na to, że robią szampana.

Mam pytanie (jako początkujący):

"Jesienią po naturalnym zrzuceniu liści, a przed nadejściem mrozów i zimy przycinamy pęd, który powinien zdrewnieć, przynajmniej na długości kilku oczek. Nie zdrewniały, zielony fragment latorośli niezależnie od długości i tak obmarznie lub zgnije. Pęd ten przycinamy na 2-4 oczka i obsypujemy lekką ziemią lub torfem, tworząc nad sadzonką kopiec, który zabezpieczy sadzonkę przed mrozem w ciągu zimy. Jeśli pęd jest gruby (około 1cm) i silny możemy zostawić 50-60 cm fragment zdrewniałego pędu (łozy), który posłuży nam do wyprowadzenia ?na raty? formy docelowej..."

Czyli w zasadzie wszystko co nam urosło od wiosny wycinamy tzn. nad 2-4 oczkiem?
Chyba, że jest grubszy (1cm) to przycinamy na ok. 50-60cm (wtedy będzie więcej oczek)?

Grzegorz ten cytat odnosi się do sadzonek jednorocznych. Jeśli pęd jest grubszy to możesz już próbować tworzyć zaczątek pnia.

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

Dziękuję za przychylne opinie. Ale dość dużo czasu zajęło mi osiągnięcie takiej postaci, głównie poprzez usuwanie rzeczy, które nie były niezbędne. O wszystkich najistotniejszych kwestiach chyba wspomniałem, które najczęściej przewijają się w pytaniach początkujących bez zagłębiania się w szczegóły, wyjątki i inne zawiłości.
Gorzej będzie chyba opisać formowanie krzewu używając jedynie prostych, ?żołnierskich? zwrotów. No i bez ilustracji się nie obejdzie, których przygotowanie idzie mi trochę opornie.
Spróbuję to skończyć nim zacznie się robota w polu, bo inaczej będzie leżało tak do przyszłej zimy.


Dobrze zrozumiałeś, o ile zwróciłeś uwagę że znajduje się to w punkcie o przycinaniu sadzonek. Formowanie krzewów w kolejnych latach będzie dalej, kiedyś.

_________________
Pozdrawiam, Michał
Winnica Sfinks

No to będę czekał. Mam czas, dopiero na wiosnę będę sadził pierwsze winorośle. Wytrwałości w opracowaniu broszury życzę.

Piszcie, wiedzy nigdy nie za dużo.
Poradnik alkora prezentuje forumowy, konserwatywny sposób uprawy i pielęgnacji winorośli. Natomiast trestan48 opisuje to w sposób bardziej awangardowy. Osobiście staram się postępować zgodnie z zasadami forumowymi. Wiedza moja w tym temacie jest nikczemna, dlatego nie śmiał bym w jakikolwiek sposób recenzować tych opracowań.
Dobrze jest gdy takie prace uzupełniają się nawzajem, problem jest gdy stoją w sprzeczności ze sobą.
Otóż na stronie pewnej winnicy cięcie Arkadii opisano tak: "Bardzo dobre wyniki daje forma sznura skośnego z 2 - 3 oczkowymi czopkami." trestan48 Arkadię opisuje tak: "Arkadia nie owocuje na pierwszych trzech oczach i dlatego należy je usunąć." Zalecając przy tym bardzo długie cięcie.
Albo ja czegoś nie rozumię, albo jest tu oczywista sprzeczność.

Witam, jako totalnie początkujący
jestem już dzieckiem internetu i krótkich wiadomości obrazkowych i z tego punktu widzenia każdy poradnik prowadzony w formie bloga jest dla mnie bardziej przystępny niż forma kilkostronicowej broszury.

Odnośnie poradnika dla działkowca to patent z przykryciem sadzonki butelką PET i przysypaniem całości na zimę na pewno zostanie przeze mnie przetestowany. Mam tak ciężką ilastą glebę, że często wystające pąki młodych sadzonek dużo lepiej startują niż tez zakopane - bo zgniłe.

.....i takich właśnie konkretnych informacji szukam zarówno na prywatnych stronach użytkowników jak i na tym forum