Tak, w royacie mam Dornfeldera... Jakoś nie zauważyłem problemu z owocowaniem... Mam po 6-7 latorośli z gronami, zrobię redukcję na 1 grono/latorośl (teraz jest powiedzmy 1,5). Do tego ze 2 latorośle na czopki, takie właśnie z dołu, czasem wilki, które najczęściej nie mają gron... I w takiej formie to będzie już chyba 8 owocowanie...

_________________
https://www.facebook.com/profile.php?id=61567280121986

Fajne filmiki z Dr Januszem Suszyną. Czy autor wątku pisał o takim cieciu jak na filmiku ?
https://www.youtube.com/watch?v=P_SXMEr ... hx9l1u52FQ

_________________
Ogród winoroślowy 80+ krzewów

To ciekawe co piszesz. Ja pamietam jeden rok, kiedy próbowałem zmienić formę na ramiona stałe i wtedy nie zrobiłem wina. Przyjąłem dla Dornfeldera zasadę, że wininifery tak mają. Ale może wtedy przyczyna była inna
W przyszłym roku przetestuję jeszcze raz zanim go wykopię

Z innych innych odmian, którym krótkie cięcie nie służy jest to C.Dorsa.

_________________
Pozdrawiam, Mietek

______________________________________________________________________
Błogosławiony ten, co nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego faktu w słowa.
(J. Tuwim)

Mietek, ja co chwilę mam wrażenie, że coś już robiłem i nie działało, a dzisiaj robię i działa... Chyba diabeł tkwi w szczegółach, i tak z 10 lat trzeba na winnicy spędzić, żeby conieco rozumieć

PS. Żona mówi, że w tym roku mam zrobić różowe z Dornfeldera, bo to było najlepsze wino z 2019 rocznika... I co tu począć....

_________________
https://www.facebook.com/profile.php?id=61567280121986

Na zawarte pytanie w tytule wątku nie ma zero-jedynkowej odpowiedzi. Każda forma prowadzenia ma swoje zalety, ale jednocześnie nie nadaje się do każdego siedliska i każdej odmiany.

Pytaniem określającym problem jest, czym się kierować przy wyborze danej formy prowadzenia?

Z mojej strony proponuję równanie składające się z 3-ch najważniejszych czynników: gleba+cechy odmiany+wielkość jagód/gron. Z czego gleba jest najważniejsza - jest determinantem.
Pozostałe czynniki ( nie wymienione w równaniu ) są mniej lub mało ważnymi dodatkami.

Np. na słabej piaszczystej glebie PNP, który ma powolne przyrosty, puszczony na Royata, może przejawiać problemy nie tylko ze wzrostem, ale również z odbiegającymi od normy jagodami/gronami ( zbyt małymi ), co bezpośrednio wpłynie na jakość wina przez brak równowagi pomiędzy wielkością skórki, pestki i miąższu. Ale, na tej słabej glebie, PNP poprowadzony Guyotem, poprawi wigor wzrostu oraz jakość gron. Bądź inaczej, na urodzajnej glebie, puszczony Royatem osiągnie jakościowe owoce.
W innym przypadku, odmiana o dużych owocach, silnym wzroście, na glebie urodzajnej, poprowadzona Guyotem będzie nie do ogarnięcia, co wpłynie na jakość wina - szczególnie czerwonego.

Co do płożących się latorośli lub ich sztywności. Jest to jedna z cech odmianowych, którą w zależności od rodzaju gleby i przyjętej formy prowadzenia, możemy uwypuklać lub osłabiać.
Np. w jednym siedlisku Regent puszczony Guyotem będzie się zachowywał poprawnie, a w drugim siedlisku ( na żyznej glebie ) może się zbytnio płożyć.

Jeszcze przykład ze swojego podwórka. Regent na Guyocie rośnie w miarę przyzwoicie. Ale Rondo, które jest puszczone zarówno Guyotem, jak i Royatem, to w pierwszym przypadku wygląda jak włosy Einsteina, któremu nie wyszło z prądem.

Tymi cechami odmianowymi są także np. zdolność owocowania od danego pąka, co praktycznie może przekreślić niektóre odmiany na Royat czy Głowę, zagęszczanie się, itp.

Dlatego preferuję indywidualne podejście w uprawie winorośli, uwzględniające warunki danego siedliska oraz cechy poszczególnych odmian. Oczywiście, takie "dostrajanie się" wymaga czasu i pracy, ale przecież jest to nasza pasja, w której staramy się rozwijać i być coraz lepszymi winiarzami.

Pozdrawiam
Piotr

Na wiotkość latorośli nic się nie poradzi. Ale kiedy pędy od początku nie chcą rosnąć pionowo w górę jak np. u Johannitera tylko rosną we wszystkich kierunkach, a próby ich nagięcia kończą się wyłamaniem to krótkie cięcie może być receptą na ogarnięcie problemu, jak pisze Zbyszek.

_________________
Pozdrawiam, Mietek

______________________________________________________________________
Błogosławiony ten, co nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego faktu w słowa.
(J. Tuwim)

A więc : johanniter i hibernal - cięcie krótkie na 2 pąki ( bo wtedy łatwiej prowadzić krzewy i dobrze owocują przy krótkim cięciu)
Bianca i vinifery cięcie średnie lub długie (bo latorośla rosną pionowo i lepiej owocują przy takim cięciu)
U mnie cięcie krótkie sprawdza się jeszcze przy : MF,LM,Lucie Kuhlman,Marquette, Frontenac,Aurore, La crescent,Osceola Muscat,Triumf Alzacki,Petite Amie,Oberlin Noir,Chancellor itp
Cięcie średnie i długie preferują prawie wszystkie odmiany deserowe i vinifery przerobowe.
Niektóre vinifery jak np PNP owocują też z drugiego pąka , ale grona mniejsze
To wymaga wnikliwej i długoletniej obserwacji
PS
W każdym innym siedlisku może być nieco inaczej

_________________
Pozdrawiam Zbyszek B

I jeszcze zdecydowanie Rondo.

_________________
Pozdrawiam Piotr
Dolina Cybiny

Johanniter nie sprawia żadnych problemów przy guyocie.

_________________
Pozdrawiam, Mietek

______________________________________________________________________
Błogosławiony ten, co nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego faktu w słowa.
(J. Tuwim)

U mnie też.

_________________
Quidquid agis prudenter agas et respice finem.

Krótkie cięcie dla Ronda jak najbardziej, ale gdybym się nie przymierzał do jego likwidacji, to z uwagi na mocno płożące się latorośle, puściłbym w wysokiej formie - mniej roboty, z uwagi na podatność szarej pleśni będzie lepszy przewiew, owoce mniejsze dadzą więcej tanin, których brakuje i trzeba kupażować lub popuszczać "krwi" ( enologia mnie nie interesuje ), dodatkowo, doły można byłoby swobodniej wykorzystać na "ogródek".

Pozdrawiam
Piotr

U mnie Johanitter, Solaris jak również Regent na poj.Guyocie.
Nie mam z nimi problemów.
Jedynie latorośla wyrastąjace z dołyu lubią się kłaść(czasem zostawiam bo mało jest góry).

Najgorzej wypada Leon z Marszałkiem i Swenson(w tym roku ramię ma na ostatniej parze drutów).
Aurora to katastrofa,WIJE się wszędzie...
Zresztą,prócz Swensona te 3 ost.likwiduję.

_________________
Pozdrawiam
Włodek

U mnie Solaris, Muscaris, Regent, Johanniter cięte na czopy 2 oczkowe, ładnie wtedy prowadzą się pomiędzy drutami, po 2-3 kwiatostany na latorośl, ziemia ciężka, żyzna. Natomiast Marquette prowadzę na kurtynę z długim cięciem, ma wtedy dużo większe grona niż przy krótkim cięciu, no i na każdej latorośli po 3-4 kwiatostany, ale tutaj nie wiem czy ma wpływ długość cięcia. Natomiast C. Dorsa - guyot, gdy jeden sezon ciąłem go na czopy, miał bardzo malutkie gronka lub wcale.

_________________
Pozdrawiam Arek - https://web.facebook.com/winnicazadomem/

Winorośle prowadzę w formie jednoramiennego guyot'a w rozstawie 1-1,2m na wysokości 70 cm i jestem zadowolony z tej formy. Najkulturalniej rosną odmiany węgierskie (nero, bianka, prim, eszter, refren). Kilka odmian o dużym wigorze np. z aurora i Swenson red wymagają więcej roboty i chyba pójdą na pergolę.

Nurtuje mnie pytanie o opłacalność zostawiania dwóch latorośli nieowocujących. Przy średnio pięciu latoroślach owocujących i jednej przeznaczonej na przyszły rok zostawienie jeszcze jednej na czopek zastępczy wydaje się irracjonalne (można by zamiast niej zostawić latorośl owocującą).

Czy ktoś z bardziej doświadczonych kolegów stosuje formę guyot'a bez czopka zastępczego ?

Można też zrobić owocowanie na latorośli przeznaczonej na czop. W zależności od oceny siły wzrostu można tym owocowaniem regulować, do całkowitego usunięcia gron włącznie

_________________
****