Akurat mam pod ręką

:
Działkowiec Nr 6/2003:
"Z pokrzywy wykonuje się gnojówkę roślinną oraz roztwory do opryskiwania przeciwko szkodnikom. Składniki znajdujące się w gnojówce z pokrzywy sprzyjają wzrostowi roślin.
Gnojówkę najlepiej przygotowywać w beczce drewnianej, kamionkowej lub w plastikowym wiadrze. Naczynie napełnia się pokrzywami pociętymi na małe kawałki i zalewa wodą, najlepiej deszczówką. Nie należy napełniać naczynia po brzegi, gdyż podczas fermentacji gnojówka burzy się. Na 10 litrów wody potrzeba 1 kg świeżych albo 200 g suszonych niekwitnących roślin pokrzywy. Pojemnik trzeba przykryć (ale nie szczelnie) ze względu na nieprzyjemny zapach gnojówki podczas procesu fermentacji. Nieprzyjemny zapach można zmniejszyć, wsypując do beczki kilka garści mączki skalnej. Pojemnik z gnojówką najlepiej postawić w miejscu słonecznym i ciepłym, wówczas fermentacja będzie przebiegała szybciej. Przynajmniej jeden raz dziennie roztwór należy zamieszać patykiem, aby zwiększyć dostęp tlenu przy
spieszającego fermentację. Po 24 godzinach wyciąg z pokrzywy bez rozcieńczenia można stosować przeciwko mszycom i przędziorkom. Po 4-5 dniach fermentującą gnojówkę, rozcieńczoną w stężeniu 1:10 używa się przeciw mszycom. Gnojówka jest gotowa, gdy nabierze ciemnej barwy i nie burzy się, tj. po 2-3 tygodniach (podczas upałów 1 tydzień) fermentacji. Stosuje się ją w okresie wegetacji do podlewania roślin w rozcieńczeniu 1: 10 - stymuluje wtedy wzrost roślin i działa wzmacniająco. Polecana jest do nawożenia pomidorów, kapusty, selerów, ogórków, kwiatów jednorocznych, bylin, róż, krzewów i drzew owocowych. Gnojówki nie tolerują cebula, czosnek, groch i fasola. Podlewanie (bez rozcieńczenia) pryzmy kompostowej stymuluje proces rozkładu roślin.
W rozcieńczeniu 1:20 zaleca się stosowanie gnojówki przeciwko ssącym szkodnikom (mszyce).
ZBiÓR ZIELA
Pędy pokrzywy ścina się pierwszy raz w maju, następnie po odrośnięciu w lecie. Najwięcej cennych substancji ma pokrzywa przed kwitnieniem. Zbiór można przeprowadzać 2-3 razy w roku z jednej rośliny. Po ścięciu ziele należy pozostawić na kilka godzin, aby liście straciły swoje parzące właściwości. Pokrzywę należy suszyćcienką warstwą w przewiewnym miejscu, aby się nie zaparzyła i nie sczerniała. Wysuszone ziele powinno zachować intensywnie zielone zabarwienie. Po wysuszeniu ziele przechowuje się w płóciennych woreczkach w suchych pomieszczeniach. Wiosną lub jesienią można zbierać kłącza pokrzywy (po umyciu, suszyć)."
Sorki za niedoróbki po OCR-ze - nie chciało mi się juz poprawiac
Pozdrawiam