A propos kwestii budowania stałej części krzewu (pień i ramię) etapami, to są też szkoły przeciwne takiej metodzie. W tym filmiku instruktor odradza np. przedłużania ramienia etapami, a wręcz zaleca aby cała forma stała (i pień i ramię) były wyprowadzone z jednej łozy:
https://www.youtube.com/watch?v=O8gSn3uck5w (między min. 5:30 a 6.30)
Zastrzegam jednocześnie, że trudno mi ocenić profesjonalizm tego pana (film mówi tylko że to jakiś "specjalista") i że sam nie jestem do jego zaleceń przekonany. W zeszłym roku posadziłem kilkadziesiąt sadzonek (ponad 60) i po wiosennym oglądzie co najwyżej na 2 sztukach z najgrubszymi łozami (pow. 10mm grubości) zaryzykuję wyprowadzenie stałego ramienia.

_________________
Pozdr Jarek

A co do owocowania nie sądzicie że 5-7 kg z 1 krzewu w 2 roku jest wręcz nie możliwe do osiągnięcia? Jakoś ciężko mi sobie to wyobrazić..


Pozdrawiam.
Marcin.

W 2008r przeciążyłem Arkadię sadzoną w 2006r. Skończyło się to totalną katastofą. Nic nie dojrzało, nic nie zdrewniało, a krzew kilka kolejnych lat nie mógł do siebie dojść. Latem chwaliłem się wtedy takimi gronami. Jesienią już nie było się czym chwalić

_________________
****

Będę w tym roku puszczał na pierwsze owocowanie (w tym i Arkadię) kilka odmian deserowych i bądź tu mądry ile gron zostawić żeby nie przeciążyć.

A szkoda bo, te właśnie porady do cięcia na altanie zastosowałem u znajomego, miał zarośnięty cały dach bez ładu i składu, wybrałem dwa długie pędy, a wyrastające z nich łozy poskracałem na dwa oczka i oplotłem nimi dach z dwóch stron, a resztę bałaganu wyrzuciłem. Zobaczymy co z tego będzie. Uczę się gdzie się da, u sąsiadów już wszędzie poprzycinałem, gdzieś trzeba praktyki złapać.

Z mojej obserwacji nie każda odmiana źle reaguje na obciążenie. Arkadia oczywiście beznadziejnie, sam to przerabiam. Może akurat te odmiany co tak zostały obciążone nie reagują tragicznie w kolejnym roku.

Witam,
Nie wiem, czy dobrze rozumiem, ale takie cięcie można wykonywać przy sznurze typu Rojat. Formę Rojat stosuje się dla odmian potrzebujących cięcia bardzo krótkiego i niekiedy do cięcia krótkiego. W takim sznurze nie ma typowej łozy tylko węzły krzewienia, z których wyrastają czopki zapasowe spełniające rolę mini łozy. Co roku zazwyczaj z dwóch oczek wyrastają latem dwie owocujące latorośle. Jesienią latorośl bliżej nasady pędu przecina się znowu na dwa oczka a tę drugą, położoną wyżej usuwa się całkowicie. Tak postępuje się konsekwentnie co roku. Zalecana odległość między czopkami wynosi około 20 cm. Niektórzy właściciele winnic stosują ryzykowne cięcie na jedno oczko wówczas odległość pomiędzy oczkami może być mniejsza niż 20 cm a plon porównywalny z cięciem na dwa oczka. Taki zabieg może być stosowany tylko do niektórych odmian zarówno deserowych jak i przerobowych, przede wszystkim mrozoodpornych, w których dopuszczalne jest bardzo krótkie cięcie łozy, np., z deserowych Lanselot i tylko w porze wiosennej, kiedy mamy już pewność, że krzew w czasie zimy nie przemarzł. Nie mógłbym sobie wyobrazić takiego cięcia dla Arkadii, Gałahada, Monarcha Pawłowskiego, czy Taji. Myślę, że tego rodzaju zabieg stosują właściciele wielkich winnic, którzy nie mają ani czasu ani wykwalifikowanych ludzi do prowadzenia zabiegu cięcia i swoją myślą wybiegają daleko do przodu jak by potem za kilka lat taki zabieg zmechanizować. Nie jest to sposób zalecany, gdyż kiedy już chcemy na siłę coś takiego uzyskać, zawsze można podczas cięcia pozostawić dwa oczka a potem jedno z nich to słabsze wyłamać.
Pozdrawiam: Staszek

Przy takim cięciu, wykonanym nawet na wiosnę i zimnej Zośce, lub jakimś lekkim gradobiciu to po mojemu jest po zbiorach w danym sezonie. W naszym klimacie nie ryzykował bym tak.

_________________
Navigare necesse est, vivere non est necesse