Na przełomie wieku, bądż bodajże w okolicach I wieku naszej
ery żył niejaki Kolumela(Columella), który pisał między innymi o uprawie
winorośli.
Ponieważ przypomniałem sobie, że czytałem parę fragmentów
już w zeszłym roku, niestety tylko cytowanych w poradniku Markiza z Grinion a fajnie byłoby mieć
dostęp do całego dziełka. Może ktoś się orientuje czy przetłumaczono
całość chyba:De re rustica ?, tym bardziej, że porusza temat cięcia,
wkopywania muszli, bądź kamieni pod krzewem winorośli.

A także sposób zapobiegania fermentacji moszczu:

Autorzy greccy i rzymscy opisali ze szczegółami procesy, jakim starożytni poddawali świeżo wyciśnięty sok winogronowy, a szczególnie sposoby zapobiegania fermentacji alkoholowej. Kolumela (I w. n.e.), agronom rzymski, autor dzieła z zakresu rolnictwa, wiedział, że sok winogronowy nie sfermentuje, jeśli trzymany będzie w temperaturze poniżej 10oC i bez dostępu tlenu. Dlatego napisał: „Aby twój sok winogronowy był zawsze tak słodki jak wtedy, gdy był świeży, postępuj w następujący sposób: Po wyciśnięciu winogron weź świeży moszcz [tzn. świeży sok], wlej go do nowego naczynia [amfory], zatkaj otwór szpuntem i pokryj starannie smołą, aby nie dostała się do niego woda. Następnie zanurz je w cysternie albo w stawie z zimną wodą. Nie pozwól, aby choć część amfory wystawała nad powierzchnię wody. Po upływie czterdziestu dni wyjmij naczynie, a sok winogronowy pozostanie słodki przez cały rok”. Rzymski autor Pliniusz Starszy (23-79 n.e.) napisał: „Gdy tylko moszcz zostanie wzięty z kadzi i umieszczony w beczkach, zatapiają beczki w wodzie, aż do połowy zimy”. Metoda ta sprawdzała się w ziemi izraelskiej (zob. 5 MOJŻ. 8,7; 11,11-12; PS. 65,9-13). Inną metodą zapobiegania fermentacji winogron było gotowanie ich w syropie.
http://www.nadzieja.pl/czytelnia/artykuly/nowe/sok_winogronowy.html[/quote]

ps. juz znalazłem przetłumaczono, ale pewnie będzie problem ze znalezieniem.http://pbl.ibl.poznan.pl/dostep/index.php?s=d_biezacy&f=zapisy_szczeg&p_zapis=119772

_________________
Tomek