Sibera ma we wpisie w Odmianach 75% genomu vinifery - czy nie jest to czasem 87.5%?
Saperavi Severnyi to 75% vinifery, drugi rodzic to vinifera 100%.

Druga kwestia - mrozoodporność. Przeglądając opracowania dr Liska można wywnioskować że mrozoodporność Sibery (LT50 pąków) osiąga nawet -30C. Zakładam tu oczywiście zimę bez dużych odwilży bo inaczej wiadomo że się rozhartuje.
Czy ktoś to może zweryfikować na podstawie własnego doświadczenia?

-- Wt lut 02, 2021 4:47 pm --

@ZbyszekB - liczę na Ciebie

W starym artykule autora odmiany (H. Becker) znalazłem taki rodowód Sibery:
Gm 6495- Saperavi Severenyi (Malingre précoce x V. amurensis) x Forsters white Seedling x Prachttraube
Jest tu ewidentnie jakaś pomyłka bo Saperavi Severenyi to Saperavi x Severenyi (Malingre précoce x V. amurensis).
Zadałem pytanie u źródła może coś się wyjaśni.

_________________
Miłego dnia, Tomek

Zapomniana już chyba przez wszystkich odmiana. R. Myśliwiec wycofał się z jej propagowania ze względu na dużą podatność na m. prawdziwego.
Z 10 lat temu zaszczepiłem zraz Sibery na Ontario. Pomimo, że zraz nie wypuścił pędu to przetrwał zimę bez uszkodzeń (pąk pozostał żywy). A temperatura spadła wtedy do -27 st. C.

Rosła u mnie do ubiegłego roku przez 12 lat, w ubiegłym roku zrezygnowałem.
10-12 lat temu największe mrozy miałem do -25, nie powodowały żadnych skutków ubocznych, porażenie mączniakiem spore, liście porażone w większym stopniu jak owoce, przy profilaktyce do opanowania, dużo pryskania, dobrymi środkami, w większości kraju nie ma szans dojrzeć

Rosły u mnie trzy krzewy, myślałem, że wszystkie przeszczepiłem z powodu mączniaka prawdziwego, ale ze spisu z przed dziesięciu lat wygląda, że jeden nadal kolekcyjnie rośnie (nie sprawdzałem) - co do mrozoodporności nie pomogę bo za niskie mrozy były, no i nie obserwowałem.

_________________
pozdrawiam Roman

Dorzucę tylko skromnie, że istnieje stary (albo starszawy) forumowy wątek o tej odmianie z 2006 r. (to tak na wszelki wypadek, gdybyś jakimś zbiegiem okoliczności dotąd go nie czytał), gdzie piszą praktycznie to samo co koledzy powyżej (najbardziej przykuwa uwagę wzmianka, że w jednyn wypadku wytrzymała (miała wytrzymać) nawet -32 o C.
Kwestię zawikłanego rodowodu chyba nikt jednak dotąd nie poruszał.
Jako już własną uwagę dodam, że kiedyś (też dobrze ponad 10 lat temu) Siberę uprawiał mój znajomy. A że człowiek był w naprawdę słusznym wieku (ponad 80 lat), to niczym a niczym nie pryskał parę lat z rzędu. W tych warunkach mp. infekował regularnie nie tylko liście, ale i jagody (mimo to krzewy sobie dalej całkiem bujnie rosły, dobrze zimowały, a i objawów mrz. nie było na nich widać).

Dzięki za wszystkie opinie. Wiem że odgrzałem bardzo starego kotleta ale mam w tym swój cel

Sibera zestaw genów odporności na rzekomego ma niezły (Rpv3.3 + Rpv10) co powinno skutkować bardzo wysoką odpornością. Porównanie skuteczności różnych genów na mrz i mp można zobaczyć na 4 obrazku w artykule:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6679420/

Na prawdziwego Sibera nie ma znanych genów odporności i do tego jak piszecie jest sama z siebie bardzo podatna, również owoce, to niedobrze.
Najbardziej jednak interesuje mnie ta niesamowita mrozoodporność. Nawet gdyby przyjąć te bardziej prawdopodobne 75% vinifery to mrozoodporność jest imponująca. Stąd się chyba wzięła nazwa tej odmiany.

A czy ktoś ma/miał może w uprawie zarówno Siberę jak i Serenę i miał okazje porównać ich odporność na choroby i mrozoodporność?

_________________
Miłego dnia, Tomek

Nie wiedziałem że chcesz ją testować. Na krzewach mam sporo nie ciętych jeszcze łóz

_________________
Kuba

Wtedy też jeszcze nie wiedziałem . Wysyłam PW.

_________________
Miłego dnia, Tomek

Tomku, masz rację z tym procentowym udziałem V.vinifera w odmianie Sibera.
Poprawiłem na Wiki.
U mnie było kilka krzewów tej odmiany, został już tylko jeden pień przygotowany do usunięcia
Krzew był prowadzony w wysokiej przestrzennej formie, nie okrywany na zimę.
Odmiana odporna na m.rz. ale bardzo podatna na prawdziwego i to zarówno liście jak i owoce.
U mnie późno dojrzewała i przez to nie zawsze dostatecznie.

_________________
Pozdrawiam Zbyszek B

To może ja też dorzucę moje doświadczenia z Siberą. Posadzilem ją w 2003 roku. Uprawiałem ok. 7 lat i poddałem się. Nie znam innej odmiany bardziej podatnej na prawdziwka na owocach. Nawet Gołubok był odporniejszy od niej (też wykopałem ). Jesli szukamy genów odporności na mróz to może Hibernal? Moim zadaniem to wyższa liga pod względem uprawy i jakości wina.

Z tą Chrupką jest oczywiście odwrotnie. Bardzo przepraszam za pomyłkę. Na prawdę nie wiem jak ja to pisałem.

Posiadam obydwie odmiany posadzone wiosną 2012 roku więc może coś skrobnę . Mrozoodporności nie porównam bo nigdy nie zauważyłem na nich uszkodzeń mrozowych poza może przemarzniętymi końcówkami niezdrewniałych pędów . Odporność na mączniaki była już wielokrotnie opisywana z tą różnicą że w moim bardzo suchym siedlisku Serena nigdy (oprócz tamtego roku) nie miała oznak rzekomego chociaż ponoć wrażliwa. Czasem pojawiały sie natomiast małe plamki prawdziwego ale tylko na liściach pod koniec sezonu. Siberę natomiast prawdziwek uwielbia. Trzeba ciągle z nim walczyć . Trzymam ją w celu poprawienia wina resztkowego (okołoprzymrozkowego z wszystkiego niezjedzonego). Podsumowując -według mnie Sibera nie nadaje się na stanowiska suche a Serena na mokre. Wiem, wiem nic nowego nie wymyśliłem .